Nefret edilesi meslekler #3

Öncelikle belirteyim ; benim için 2 saatten fazla süren bütün seyahatler "uzun yol " statüsüne girer ve hepsinden nefret ederim. Yani bu meslek grubunun benim nefretimden kaçabilme şansı ne yazıkki yok. Kimdir efendim bunlar; otobüs şoförleri , muavinler daha genel olarak sınıflandırırsak bilimum otobüs şirketleri.
Bu insanlar görevlerinin sizi otobüse bindirdiklerinde bittiğini düşünürler. Size bilet aldırmak için kırk takla atarlar , aldıktan sonra ne halin varsa gör. Yani artık bizim oldun bir nevi seni kafaladık sıra diğer müşterilerde. Hal böyle olunca yolculuk sırasında herhangi bir hizmet beklemek saçma oluyor. Yapıyorlarsa bir tur kek dağıtırlar bir tur da kola haydi selametle.
Bir de bunların tekel yaptıkları yollar var. Tek şirket ya da tek otobüs oluyorlar. Böylece o yolların kralı olup istedikleri gibi direksiyon sallıyorlar. Fiyatları keyiflerine göre zamlıyorlar, istedikleri saatte otobüsü kaldırıyorlar, yoldan birisini daha "kafalarız" diye tıngır tıngır gidiyorlar. Gerçekten çok sinir bozucu koca otobüsü dolmuş misali kullanmaları. Gerçi suç biraz da biz de. Yola çıkıp da otobüse el sallarız dursun diye, durmayınca etmediğimiz küfür kalmaz.
Muavinlerini de nerden buluyorlarsa genelde arıza tipler oluyor. Uzun yollardan nefret etme sebeplerimden biri de uyku tutmuyor olması. Çok isterim ama bir türlü uyuyamam. Bir defasında tam daldım uykuya biri geldi dürttü; muavin efendi kahve ister miyim diye soruyor. Kahve uyutmaz derler alın size ispatı. Daha beteri olamaz mı? Olur; yine zar zor dalınan bir uyku sırasında muavin geliyor bu sefer önümde yarısı içilmiş kahveyi gösteriyor;"içmeyeceksen alayım". Olur mu canım kahve içerken uyku molası en sevdiğim olaydır benim...
Sonuç olarak siz , siz olun tren ya da gemi ile çok daha ucuza gideceğiniz bir yer için sakın ola otobüsü tercih etmeyin. Hayır bu işi düzgün yapanları yok mu? Var ama onlarda değerlerini bildikleri için tuzlu biraz. Parasıyla değil mi kardeşim giderim diyorsanız eğer, madem o kadar paran var al arabanı ak istediğin yere...